اختصاصی دیدبان شمال: پیش از روی کار آمدن دولت حسن روحانی آنچنان جو امید و خوشبینی در مازندران ایجاد شده بود که گویا خوشبختی در همین نزدیکی هاست و با آمدن پیر مرد های بنفش پوش،تمام مشکلات اقتصادی و فرهنگی استان در چشم برهم زدنی دود می شود و به آسمان می رود. زهی خیال باطل که اینها چون سرابی در کویری سوزان بودند. حسن روحانی که با کلید تدبیر و امید به عرصه آمد،جوانان و زنان بسیاری را مدهوش کرد.سلبریتی ها و هنرمندان ، مدیحه ها سرودند و مجیز ها گفتند. اما آنچه در عمل به وقوع پیوست لشگری از نا امیدان بود که با قفل های زنگ زده به دور دست ها خیره بودند. در مازندران اما حکایت شیرین تر بود. با سفر حماسی روحانی به ساری و اجتماع بی نظیر مردم،ورق کاملا برگشت و آغازی بود بر جریان پیروزی پیرمرد ها در انتخابات. پس از آن بود که روحانی و جریان منتسب به او سوار بر موج شدند و صندوق های رای را مال خود کردند. اما این از خود گذشتگی و جان فشانی برای مردم مازندران بی ثمر نبود. پیگیری جدی انتقال آب خزر به فلات مرکزی و احداث سد های کوچک و بزرگ بر روی سرشاخه های رود های مازندران،تنها بخش کوچکی از قدردانی حسن روحانی از مازندرانی ها بود.به دنبال پیروزی روحانی انتظار این بود که استانداری قوی و کاربلد بر مسند تکیه بزند اما با گماردن افراد کم توان و نفراتی که در ستادها بودند ،روحانی نشان داد که بسیار فراموش کار است و اهمیتی به قدردانی از کسانی که همه جوره از او حمایت کردند نمی دهد. البته با حضور اسلامی شاید اندک امیدی زنده شد که آنهم مشخص گشت جهت رزومه سازی بوده است و این استاندار اصفهانی پس از مدت کوتاهی ساختمان سفید استاداری را به مقصد وزارت راه ترک کرد. در میان گمانه زنی ها شاید کمتر کسی باور داشت حاج مجید که روزگاری از اصلاح طلبان دو آتشه بود و فرمانداری مرکز استان و شهرهای غرب استان را یدک می کشید بتواند جواز استانداری را به نام خود بزند.در حالی که افکار عمومی مازندران و مجمع نمایندگان استان به همراه جبهه اصلاحات روی گزینه عبوری متمرکز بودند،به ناگاه حسین زادگان از پستو به در آمد.در مورد چرایی و چگونگی این تصمیم حرف و سخن بسیار است ولی مثبت اندیشان بر این باور بودند که حاج مجید می تواند کشتی شکسته مازندران را نونوار کند.زمان گذشت و ساعت بارها نواخت، منتها آنچه مردم دیدند انفعال،محافظه کاری،اولویت صندلی بر مصالح استان(مانند مسئله انتقال آب خزر) و ناتوانی در حل مشکلات اساسی مازندران بود.حسین زادگان که در مسئله عبوری نشان داده بود از هیچ راهی برای ضربه زدن به رقبا کوتاهی نمی کند پس از تکیه زدن بر صندلی استانداری تلاش کرد از آن ذهنیتی که در بین مردم ایجاد کرده بود فاصله بگیرد. به همین دلیل منتظر فرصت بود تا با تضعیف جریان عملگرایی ،مهره های خودش را در مرکز استان بچیند. منتها بخت با او یار نبود و با شرط بندی روی اسب بازنده به اعتبارش ضربه سنگینی وارد شد. عباس رجبی که فردی بسیار نزدیک به حسین زادگان بود و بدون مشورت با استانداری آب هم نمی خورد ،هجمه سختی به حاج مجید وارد کرد.ماجرای دستگیری و اختلاس سنگین شهرداری ساری سبب شد تا حاج مجید کمی به خودش بیاید و متوجه بشود برای رسیدن به اهدافش روزهای هراسناکی در پیش دارد.شاید به اعتبار استانداری و صندلی حاکمیتی که بر آن جلوس کرده است ،مردم و اصحاب رسانه ملاحظاتی را در نظر گرفته باشند اما او حتما می داند که این ماجرا و اشتباهی که مرتکب شد تا سالها از اذهان عمومی پاک نخواهد شد. اما شیرین کاری های حسین زادگان به اینجا ختم نشد. چندین و چند بار شاهد بودیم که تیم خبر رسانی و روابط عمومی استانداری که از قضا بسیار ضعیف و مبتدی هم هستند، با بوق و کرنا کردن سفرهای استاندار به استان آستاراخان روسیه از دستاوردهای عظیم حسین زادگان سخن گفتند. از اینکه استان آستاراخان یکی از بزرگترین همسایگان ما در زمینه تجاری و اقتصادی خواهد بود. پس از چندین بار سفر و دید و بازدید و دادن گزارش های پر آب و تاب به مردم در نهایت چند روز پیش طبق نظر اتاق بازرگانی ایران (نامه ها پیوست می باشد)
خط کانتینری ایران و روسیه از سی ام دسامبر بین بندر انزلی در استان گیلان و استان آستاراخان روسیه برقرار خواهد شد.آیا دستاوردی از این مهمتر می خواستید که مثل آب خوردن بندر امیر آباد به حاشیه رانده شود؟ البته شیرین کاری های استانداری به اینجا ختم نمی شود. خط پروازی هم که سالها استانداری مازندران از ربیع فلاح تا همین حاج مجید بین ساری و اکتائو قزاقزستان دنبالش بودند به یکباره سر از گرگان در آورد و قرار است خط پروازی اکتائو به گرگان، طبق گفته مهاجر رئیس اتاق بازرگانی مازندران به زودی راه اندازی شود. شگفت اینکه از سنگ صدا درآمد از حاج مجید و تیم منحصر به فرد رسانه ای او صدا در نیامد که لااقل این افتضاح را ماست مالی کنند. با روندی که در پیش است مازندرانی ها شانس آوردند که عمر دولت پیرمردها رو به پایان است وگرنه معلوم نبود با شرایط پیش رو چه بلاهای دیگری بر سر این خاک مظلوم و مردم مظلوم ترش بیاید. در فرصت بعد “دست نیاورد” های حسین زادگان در زمینه صنعت،کشاورزی،پسماند و توریسم بررسی خواهد شد. دیدبان شمال را دنبال کنید.
