اختصاصی دیدبان: انسان ابزار ساز پس از انسان اندیشه ورز (Homo sapiens) کم کم در حال تسخیر کره خاکی بود.
او یاد گرفت چگونه با دست هایش چیزهایی را بسازد که به کمک آنها زندگی را بر خود آسان نماید. نماد کار و تلاش انسان ابزار ساز هم چاقوهای سنگی و اشیایی شبیه بیل و کلنگ بودند. شاید آنوقت که نخستین انسان، نخسین کلنگ را بالای سرش برد هیچوقت فکرش را هم نمی کرد روزی این ابزار پیشرفت بشر به ابزار تبلیغات و پروپاگاندای عده ای تبدیل شود که رزق و روزی و شهرتشان را در عکس گرفتن و بر زمین زدن این معجزه تمدن خلاصه کنند.
یکی از کسانی که مهارت بالایی در استفاده از کلنگ دارد ما مازندرانی ها هستیم. هرکدام یک کلنگ در پستو آماده کرده ایم تا به هر مناسبتی بر زمین بزنیم و هلهله راه بیاندازیم. شرایط به گونه ای شده است که “آیین کلنگ زنی” بخشی از مناسک و آیین های مازندران شده است.برای خودش حرمت دارد و عده ای با آن کسب و کار راه انداخته اند. از مهمترین شهرهای کلنگ پرور هم همین مرکز مظلوم استان مازندران است. شهر ساری با بیش از ده ها پروژه نیمه کاره و رها شده که روزی با خدم و حشم کلنگ های بسیاری برایشان بر زمین زده شد.
آه اگر این کلنگ ها زبان داشتند! چه رازها که در دل دارند و چه سخن ها که فروخورده اند! از ورزشگاه ها و آزاد راه و بیمارستانهای کلنگ زنی شده تا میادین میوه و تره بار و پروژه های فرهنگی تا سایت اداری و موزه هایی که فقط صدای دلنشین کلنگ را شنیده اند. آه اگر این کلنگ ها سخن بگویند! در میانه کلنگ زنی ها اما چند کلنگ جالب هم چند روزی است که در ساری به زمین زده شد. کلنگ چهار پروژه که همزمان برای ارتقا سطح رفاهی و فرهنگی و تفریحی بر زمین سفت زدند. سرپرست شهرداری که می داند چند صباحی بیش مهمان صندلی عمارت نیست دست به کلنگ شد و شهر را کلنگ باران کرد.
پارک صفرآباد که تا امروز چند بار برایش کلنگ زدند را دوباره کلنگی کرد. حاشیه تجن را هم از کلنگ بی بهره نکرد. در این بین همراهی معنادار نماینده ساری هم خوب به کلنگ ها جان بخشید.
علی بابایی کارنامی که روزی با ردای کارگری به مدیرکلی رسید و با همان ردا راهی مجلس شد، از همه بیشتر قدر کلنگ ها و عکس های کلنگی را می داند.بابایی کارنامی آنچنان کلنگ بر زمین زد که شهر لرزید.مردم شهر همه دیدند که چطور نماینده کلنگ به دست برایشان زحمت می کشد.
زحمت بلند کردن کلنگ زحمت کمی نیست! فهرستی از پروژه های کلنگ زده ای که خود اکنون کلنگی شده اند،عرق شرم بر پیشانی شهروندان می نشاند. خود کلنگ ها هم حالا خجالت می کشند. اینهمه ناز و عشوه. روبان و کرشمه! آه اگر کلنگ ها فریاد شوند! اما حداقل یک نماینده پیدا شد کلنگ را بلند کرد.آن یکی نماینده که حتی کسی سایه اش را هم در شهر نمیبیند. برمی گردیم به متن. به شهر کلنگ های شکسته تا سیاهه ای از کلنگ های نافرجام را برایتان بیاوریم. منتظر باشید ..
